اشغال ناگهانی مناطقی از عراق به دست گروه تروریستی “داعش” به سرکردگی “ابوبکر بغدادی”، این روزها نام این گروه را بیش از پیش بر سر زبانها انداخته است؛ اما سرکرده این گروهک تروریستی کیست و از کجا آمده است؟

“ابوبکر بغدادی” پس از ابوصعب زرقاوی سرکرده گروه موسوم به “دولت اسلامی عراق” که در سال ۲۰۰۶ میلادی به هلاکت رسید و “ابوحمزه المهاجر” و “ابوعمر بغدادی”، که در سال ۲۰۱۰ در حمله هوایی آمریکایی ها از پای در آمدند، چهارمین سرکرده گروه تروریستی “داعش” است که اکنون خطرناک ترین فرد دنیا محسوب می شود.
نام اصلی بغدادی، “ابو دعاء” یا ” الکرار”، ابراهیم بن عواد بن ابراهیم بن علی بن محمد بدری هاشمی قرشی حسینی است؛ وی سال ۱۹۷۱ در شهر سامرا متولد شد، و اینک حدود ۴۱ سال دارد.
بغدادی که فعالیت خود را با عضویت در تشکیلات تروریستی القاعده در عراق آغاز کرد و سال ۲۰۱۰ به دستور بن لادن سرکرده سابق القاعده که به دست آمریکایی ها به هلاکت رسید، به سرکردگی شاخه القاعده در عراق منصوب شد. وی سوگند یاد کرد که انتقام بن لادن را از آمریکایی ها بگیرد؛ وی با اجرای چند عملیات تروریستی هولناک در عراق علیه نظامیان عراق و آمریکا در واقع سوگند خود را عملی کرد.

گروه تروریستی داعش که چند روز قبل “خلافت اسلامی” تشکیل داد و “ابوبکر البغدادی” سرکرده خود را نیز به عنوان خلیفه مسلمین جهان معرفی کرد، ساختار تشکیلاتی هرم گونه‌ای دارد.

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، به دلیل مخفیانه بودن مراتب تشکیلاتی داعش، این گروه تروریستی درباره سلسله مراتب تشکیلاتی خود اعلان رسمی نداشته است، اما با توجه به مدارک به دست آمده و نتایج پژوهش های مربوط به گروههای بنیادگرای افراطی، تصویری از ساختار شوراها و هیات های داعش به دست آمده است.

ساختار تشکیلاتی داعش هرمی شکل است. “ابوبکر بغدادی” در راس هرم است و تعدادی هیات و شورای نظامی و شرعی در زیر مجموعه قرار دارند.

“ابراهیم عواد ابراهیم البدری السامرایی” معروف به ابوبکر البغدادی حاکم مطلق داعش است و تمام تصمیم گیری ها و عزل و نصب ها به دست اوست. تعیین امیران و فرماندهان، صدور اوامر شورای نظامی توسط او انجام می گیرد و هر تصمیمی که خلاف نظرش باشد نقض می کند.

شورای نظامی داعش به ریاست “ابواحمد العلوانی” دارای ۳ عضو دیگر نیز هست و مهم ترین وظیفه اش برنامه ریزی و مدیریت فرماندهان نظامی و پیگیری عملیات ها است. رئیس شورای نظامی توسط شخص بغدادی و بعد از مشورت با مجلس شورا تعیین می شود.

رئیس مجلس شورا “ابوارکان العامری” است و تعداد اعضایش بین ۹ تا ۱۱ نفر از افراد شاخص تشکیلات هستند. این اعضا نیز توسط بغدادی تعیین می شوند.

یکی از وظایف مجلس شورا تایید صلاحیت والیان ولایت ها و اعضای شورای نظامی برای ارائه به بغدادی است. اعضای این مجلس می توانند به صورت نظری، رئیس تشکیلات را برکنار کنند، اما اجرای عملی این تصمیم امری دست نیافتنی است.

هیات های شرعی به ریاست “ابومحمد العانی” دو دسته وظیفه به عهده دارند: ۱- قضاوت، حل و فصل منازعات، اقامه حدود و امر به معروف و نهی از منکر. ۲- ارشاد، دعوت به عضویت در تشکیلات و صدور فرمان جهاد.

شورای امنیت و اطلاعات داعش هم مسئولیت تهیه اماکن اقامت بغدادی و تعیین قرار ملاقات ها و جابجایی های وی را به عهده دارد و بر اجرای احکام قضایی و اقامه حدود و محافظت تشکیلات از جاسوسی و نفوذ عوامل بیگانه نظارت می کند.

“ابوعلی الانباری” افسر سابق سازمان اطلاعات عراق ریاست این شورا را به عهده دارد. سه تن دیگر از افسران سابق “صدام” دیکتاتور معدوم عراق نیز در این شورا عضویت دارند.

داعش یک موسسه رسانه ای هم دارد که ریاست آن با “ابوالاثیر عمرو العبسی” است و اعضای آن وظیفه اطلاع رسانی الکترونیکی و اداره پایگاه های اینترنتی موسوم به “جهادی” را به عهده دارند.

و در پایان “ابومحمدالعدنانی” سخنگوی داعش است.

یک منبع عراقی از حمله عناصر گروه بعثی – تکفیری داعش به مرقد یونس پیامبر (ع) در شهر موصل خبر داد و گفت: عناصر داعش با حمله به مرقد یونس پیامبر(ع) در شهر موصل دست به نبش قبر وی زدند.

به گزارش مشرق، یک منبع آگاه عراقی روز چهارشنبه در مصاحبه با خبرگزاری المسله عراق اعلام کرد: عناصر گروه بعثی- تکفیری داعش با حمله به مرقد یونس پیامبر(ع) در شهر موصل دست به نبش قبر وی زدند.

این در حالی است که پیش از این یک منبع امنیتی در استان نینوا روز شانزدهم ماه ژوئن اعلام کرده بود که عناصر گروه تروریستی داعش پس از حمله به مرقد “یونس و دانیال نبی” تمامی کارکنان این دو مرقد را به گروگان گرفتند.

خروج نظامیان امریكایی از عراق یکی از رویدادهایی است که اگرچه اهمیت این موضوع در داخل كشورمان به اندازه كافی تبیین نشده اما یك خروج بی‌سابقه حداقل از زمان جنگ جهانی دوم به بعد است.

به گزارش رجانیوز، جنگی که امریكا ۹ سال پیش در عراق به‌راه انداخت، در حالی هفته گذشته با خروج آخرین گروه از نظامیان امریكایی از مرز کویت پایان یافت که انتقادهای نه چندان پر سر و صدا از تن دادن اوباما به خواست دولت عراق مبنی بر خروج نظامیانش از این کشور در رسانه‌های امریكا منتشر شد.

این در حالی بود که نتیجه این جنگ ویرانگر برای امریكا، چهار تریلیون دلار هزینه نظامی به همراه ۴۵۰۰ کشته و برای مردم عراق، بیش از یک میلیون و 400 هزار قربانی و کشوری ویران بود.

امریكا که پس از جنگ جهانی دوم در هر کشوری که به صورت نظامی وارد شده بود -از ژاپن و کره گرفته تا کویت و عربستان- به بهانه پایگاه‌های نظامی‌اش نیروهای ارتش خود را در آن کشور باقی گذاشته بود، این بار در عراق مجبور شد، بیش از ۵۰۰ پایگاه نظامی خود را تعطیل و همه نیروهای نظامی خود را که در بیشترین حالت به ۱۷۰ هزار نفر هم رسیده بودند، از این کشور خارج کند تا مردم عراق، ثمره استقامت دولت مردمی خود را بر پافشاری بر خروج نیروهای خارجی در این کشور بچشند.

این خروج ذلت‌بار که خود امریكا به یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های نظامی امریكا در تاریخ این کشور و هم‌ردیف با جنگ ویتنام تبدیل شده، بار دیگر بر مواضع دقیق و رویکرد هوشمندانه رهبر معظم انقلاب صحه گذاشت و مشخص کرد اگرچه رسانه‌های غربی تلاش می‌کنند تا سخنان و مواضع ایشان را سانسور كنند اما آنچه در واقعیت در جریان است، نشان از سیاستمداری هوشمند و باتدبیر دارد که فارغ از جنبه مذهبی و علمی خود، با تیزبینی ویژه‌ای تحولات منطقه را زیرنظر دارند و به ارائه تحلیل‌هایی دقیق می‌پردازند

ایشان در سال ۸۳ و در دیدار جمعی از اقشار مختلف مردم، با یادآوری رویکرد تهاجم و اشغالگری ایالات متحده در عراق و در کل منطقه خاورمیانه، یک پیش‌بینی دقیق از وضعیت نهایی این اقدام نظامی ارائه کردند: «بر اساس همه اصول و موازین بشری، کار امریكایی‌ها محکوم و مذموم و تنفرانگیز است؛ و براساس همه قواعد عالم طبیعت، کار آن‌ها محکوم به شکست است. امریكایی‌ها بدانند دیر یا زود با ذلت و سرافکندگی از عراق خارج خواهند شد. برادران عراقی ما می‌توانند این دوره را کوتاه کنند؛ می‌توانند رفع این خطر بزرگ را نزدیک کنند؛ با چه چیزی؟ با وحدت کلمه، با تمسک به اسلام، با حفظ روحیه اسلامی و ایمانی خود و با به‌کارگیری عقل و حکمت و تدبیر.»

اهمیت این اظهارات رهبر انقلاب در جایی است که در سال 83، امریكا و نظامیانش در وضعیت نسبتاً مناسبی در عراق به سر می‌بردند و در رویای اشغال مادام‌العمر این کشور و تسلط دائمی بر منابع نفتی عراق، روزگار می‌گذراندند؛ رویایی که فاصله‌ای بعید با واقعیت کنونی یعنی خروج و به معنای دیگر، فرار مفتضحانه و سرشکسته آنان از این کشور داشت

جنگ عراق که در سال ۲۰۰۳ میلادی و در فضای جنجال‌آمیز پس از 11 سپتامبر آغاز شد و بهانه اصلی آغاز این جنگ سلاح‌های کشتار جمعی در عراق بود؛ جنگی که یک میلیون کشته به دنبال داشت و از سوی دیگر، مقامات وقت امریكا و انگلیس ادعا می‌کردند که عراق صاحب تسلیحات کشتار جنگی است اما پس از اشغال این کشور هرگز نتوانستند ادعای خود را ثابت کنند

اکنون میلیون‌ها آواره عراقی باید به دنبال ساخت سرپناهی برای خود باشند و تلاش کنند تا تأسیسات اقتصادی نابود شده خود را بازسازی کنند تا شاید نسل‌های بعدی آنان قادر باشند زندگی عادی را تجربه كنند؛ موضوعی که با همت و اراده مردم این کشور در اخراج امریكایی، قطعا قابل وصول است.